Czarniecka Góra leży na obszarze północnego obniżenia Gór Świętokrzyskich, nad rzeką Czarną w kompleksie leśnym na trasie Końskie (12km) – Stąporków (2km).
        Wskutek znacznego wzniesienia nad poziom morza ciśnienie atmosferyczne jest stosunkowo niskie i wywołując wzmożone parowanie, nasyca powietrze parą wodną, łączy się z aromatycznym pyłem żywicy leśnej tworząc naturalną wziewalnię. W związku z tym istnieją idealne warunki klimatyczne do leczenia i wypoczynku.

        Początków Ś.C.R. należy szukać w roku 1891, kiedy to doktor Michał Misiewicz założył w Czarnieckiej Górze sanatorium przyrodolecznicze, a jego rozwój datuje się od roku 1905 i trwa do wybuchu wojny.
Wznawia swoją działalność w:

    1946-1953r – Dom Wypoczynkowy dla Lekarzy i Farmaceutów,

    1954-1955r – Państwowy Dom Zdrowia dla Dzieci i powstaje 

    1956-1971r – Państwowe Prewentorium Przeciwgruźlicze dla Dzieci,

    1972-1975r – Wojewódzki Szpital Rehabilitacji Leczniczej,

    1975-1989r – Wojewódzki Specjalistyczny ZOZ nad Matką i Dzieckiem,

    1989-1995r – trwał kapitalny remont obiektu,

    1995r  – wznawia działalność pod nazwą Wojewódzki  Ośrodek Rehabilitacji Dzieci i Osób Niepełnosprawnych,

    24 listopada 1998r- postanowieniem Sądu Rejonowego w Kielcach Wydział Gospodarczy – Sekcja Rejestrowa wpisuje WORDiON jako Samodzielny Publiczny ZOZ. Organem założycielskim jest  Wojewoda Kielecki, a sprawującym nadzór Sejmik Województwa Świętokrzyskiego,

     6 maja 2002r zmienia nazwę na Świętokrzyskie Centrum Rehabilitacji.